Kristof Piotrowski Senior instructeur veiligheid
Het onmogelijke scenario
Als instructeur EHBO reis ik elke werkdag af naar klanten door het hele land. De ene dag een herhalingstraining BHV, de andere dag een scenario-oefening gericht op risicogericht handelen. Het gebeurt dus wel vaker dat ik aan het eind van een pauze een deelnemer bij de arm neem met de melding dat er iets gebeurd is dat zijn inzet vergt. Vandaag ging het tijdens de herhaling EHBO (onderdeel reanimatie) ook zo. Nou ja zo ongeveer dan…
'Oefensituatie'
Een extern medewerker van het bedrijf waar ik aan het trainen was kwam mij vragen of ik even mee wilde lopen omdat iemand niet lekker werd. Omdat ik slechts te gast was, nam ik een aantal EHBO’ers mee die met mij onderweg waren naar het leslokaal. Ideale oefensituatie dacht ik, niet uitgaand van wat zou volgen.
De EHBO’ers grapten nog even over de komende “oefensituatie”, echter was enkele meters verderop in de gang iemand echt onwel geworden. Eén blik was voor mij voldoende om te weten dat dit foute boel was. De deelnemers schrokken even toen ze hun collega daar zagen liggen in plaats van de verwachtte reanimatiepop, maar deden vervolgens keurig wat van hen verwacht werd en samen zijn we de hulpverlening opgestart.
De EHBO’ers grapten nog even over de komende “oefensituatie”, echter was enkele meters verderop in de gang iemand echt onwel geworden. Eén blik was voor mij voldoende om te weten dat dit foute boel was. De deelnemers schrokken even toen ze hun collega daar zagen liggen in plaats van de verwachtte reanimatiepop, maar deden vervolgens keurig wat van hen verwacht werd en samen zijn we de hulpverlening opgestart.
Geoliede machine
Het duidelijk aanwezige gaspen was een teken aan de wand. Zonder verdere instructies te hoeven geven deed eenieder wat noodzakelijk was. De een ging aan de slag met de externe melding, terwijl de andere begon met de reanimatie. Nog een ander opende de AED-kast (die hing gelukkig in de ruimte waarin onze hulpverlening aan het opstarten was) en activeerde de AED om vervolgens de elektrodes aan mij te overhandigen. De overige deelnemers uit de training namen alle overige hand en spandiensten voor hun rekening. Hierbij werd in de krappe ruimte elk hoekje benut. Zo zat er iemand op de balie om de slagboom te bedienen, anderen werden ingezet om de burgerhulpverleners en professionele hulpverlening te begeleiden.
Als een geoliede machine was de bedrijfsnoodorganisatie met een spreekwoordelijke druk op de knop meteen op kruissnelheid. Elk radertje deed zijn deel van het proces. Soms kort even overleg, vaak heel hard samenwerkend!
Als een geoliede machine was de bedrijfsnoodorganisatie met een spreekwoordelijke druk op de knop meteen op kruissnelheid. Elk radertje deed zijn deel van het proces. Soms kort even overleg, vaak heel hard samenwerkend!
Dan is het ineens menens
Het is een vreemde ervaring om met een AED bezig te zijn terwijl in je broekzak je smartphone begint te trillen vanwege het inkomende HartslagNu alarm. Maar het was voor mijn gevoel slechts een noodzakelijk onderdeel van het proces, een onderdeeltje van de “keten van overleven”. Dankzij de snelle reactie van de externe medewerker, de geoliede machine, de diverse leden van de bedrijfsnoodorganisatie, gebeurde een wonder…
Na de eerste schok en slechts enkele minuten reanimeren keerde de ademhaling terug. We werden helemaal blij toen het slachtoffer enkele tellen later de ogen opende en zelfs probeerde te praten! De eerste professionele hulp (noodhulpteam van de Politie) kon hierop de ambulance informeren over de toestand en na aankomst en overname van de ambulance kwam voor de betrokkenen het besef… Dit was geen oefenscenario, dit was de keiharde realiteit!
Na de eerste schok en slechts enkele minuten reanimeren keerde de ademhaling terug. We werden helemaal blij toen het slachtoffer enkele tellen later de ogen opende en zelfs probeerde te praten! De eerste professionele hulp (noodhulpteam van de Politie) kon hierop de ambulance informeren over de toestand en na aankomst en overname van de ambulance kwam voor de betrokkenen het besef… Dit was geen oefenscenario, dit was de keiharde realiteit!
Opgelucht ademhalen
De rust keerde hierna snel terug. De bedrijfsnoodorganisatie nam de laatste fase voor haar rekening en samen met het noodhulpteam van de politie werd de inzet geëvalueerd. Reflectie op het samenwerken, het verwerken van de inzet, het omgaan met de emoties, elk onderwerp kwam aan de orde. Elke deelnemer aan de inzet mocht – indien gewenst – zijn of haar gevoel uiten. Uiteraard was dit ook het einde van de herhalingstraining. Wel eentje om nooit meer te vergeten, met een uitzonderlijk verloop en een buitengewoon resultaat!
Ik wil persoonlijk alle betrokkenen een pluim geven voor hun inzet en bedanken voor het feit dat ik deel mocht uitmaken van hun machine. Het slachtoffer wens ik een voorspoedig herstel en heel veel sterkte toe! Top gewerkt iedereen!
Ik wil persoonlijk alle betrokkenen een pluim geven voor hun inzet en bedanken voor het feit dat ik deel mocht uitmaken van hun machine. Het slachtoffer wens ik een voorspoedig herstel en heel veel sterkte toe! Top gewerkt iedereen!
Zelf veiligheidsinstructeur worden?
Heb jij ook passie voor veiligheid en wil je dit naar anderen overbrengen? Dan is een van onze opleidingen tot veiligheidsdocent- of instructeur misschien wel wat voor jou! Bekijk hier ons aanbod aan opleidingen.
