Instructeur Corné aan het woord

Ik ben sinds januari 2017 in dienst als instructeur en ik heb zes opdrachten meegekregen. Daar heb ik er nu vijf van gedaan. Ik heb een keer laten vallen dat ik zwemmen leuk vind, dus ik geef inmiddels ook trainingen bij Optisport. Nu moet ik als laatste nog de opleiding tot Rode Kruis instructeur afronden.

De eerste training alleen in het zwembad zei ik met mijn grote mond tegen de cursisten: “Jongens jullie moeten 15 meter onder water zwemmen (ik had de pilon een stukje verder gegooid), en als jullie het allemaal halen, dan doe ik ook mee!” Ze haalden het natuurlijk allemaal, dus toen was ik aan de beurt. 

De eerste 6 weken ben ik opgeleid door mijn mentor Johan. Het leuke is, dat als ik nu bij een bedrijf kom waar hij vorig jaar geweest is, dat ze zeggen dat we precies hetzelfde lesgeven. Met vragen kan ik altijd bij hem terecht. We hebben samen een band opgebouwd. Logisch als je 6 weken lang met elkaar meeloopt. Johan is echt een EHBO man en ik een brandweerman met een medische achtergrond. Maar ik heb heel veel van hem geleerd en leer nog steeds iedere dag bij. Bijvoorbeeld wanneer ik een keer met iemand meeloop of bij de interne bijscholing EHBO. Daar zie ik dan wel een beetje tegenop, want je moet zelf lesgeven aan mede instructeurs. En iedereen heeft natuurlijk hartstikke veel kennis!

Voorafgaand aan de training stel ik mezelf open door mij voor te stellen. Daarna wil ik veiligheid creëren. Daarom zeg ik altijd dat als er dingen zijn, dat niks te gek is. Als iemand wat persoonlijks meegemaakt heeft, mag hij/zij gewoon weglopen. Ik wil dat cursisten zich veilig voelen. Ik heb pas een leuke dag als de cursisten een leuke dag hebben gehad, en natuurlijk als ze iets geleerd hebben! Als dit niet het geval is, probeer ik er toch alles uit te halen om een training te laten slagen.

 

Ben je gelijk een slechte BHV’er als je wegloopt? Wat is het allerbelangrijkste bij BHV? Je eigen veiligheid!

Ik probeer de filmpjes in de training altijd in te leiden. Het kan namelijk wel eens voorkomen dat er iemand wegloopt. Bijvoorbeeld als iemand onlangs wat heeft gezien of een reanimatie heeft meegemaakt. Of iemand voelt zicht gewoon even niet fijn. Ik zeg altijd dat ze zich niet hoeven te schamen. Want ben je gelijk een slechte BHV’er als je wegloopt? Wat is nou het allerbelangrijkste bij BHV? Je eigen veiligheid! En heeft het te maken met je eigen veiligheid, dan loopt je weg en krijg je van mij een dikke pluim. Als ik dit vertel, durven ze ook weg te lopen tijdens de training als ze het even moeilijk hebben. En als het echt niet gaat, neem ik iemand apart om samen te oefenen. Op die manier creëer je een veilige leeromgeving, waarbij niemand hoeft te kijken. Dus dan halen we gewoon de pop naar buiten!

Ik wil nog meer leren en breder inzetbaar zijn. Ik zou me ook graag meer specialiseren in het maken van bedrijfsnoodplannen. Gebouwcontrole, bedrijven helpen, meer de brand technische kant. En ook meer op wet- en regelgeving, het meer voorzien van informatie aan de klant.

Afgelopen maart heb ik de week van de veiligheid gedraaid bij een zorginstelling. Dat was eigenlijk een pilot. We hebben daar een basis neergezet en uit de evaluatie blijkt dat ze het nog een keer willen. Maar wel op één voorwaarde: dat ik het weer ga geven. Dat zijn de leuke dingen. De klant zei: “Corné, wat wil je zelf geven?’ Dat zijn de dingen waar ik in wil doorgroeien. Maar ik heb nog niet echt een beeld van hoe en wat. Je weet toch nooit hoe het loopt.

Heb jij ook passie voor veiligheid en wil je dit naar anderen overbrengen? Dan is een van onze opleidingen tot veiligheidsdocent- of instructeur misschien wel wat voor jou! Bekijk hier ons aanbod aan opleidingen.