Instructeur Geert aan het woord

Wat mijn trainingen anders maakt dan die van mijn collega’s is gewoon wie ik ben. Ieder heeft zijn eigen persoonlijke manier van benaderen van cursisten. De een wil een aai over de bol terwijl je tegen een ander juist wat harder moet zijn. Misschien is mijn benadering daarin, of mijn kennisniveau of didactische vorm net iets anders.

Als we als BHV.NL 5 jaar bij dezelfde klant komen, dan hoor je wel eens dat ze nu hele andere dingen hebben gehoord of geleerd dan het jaar daarvoor. Of dat ze het leuker vonden. En dat is dan toch wel leuk om te horen. En als ik ’s avonds met een goed gevoel naar huis toe ga, dan heb ik een wereld dag gehad. Als ik ’s avonds afsluit en een cursist zegt: “Joh het was een leuke dag en ik heb leuke dingen opgestoken, kunnen we jou volgend jaar weer als instructeur krijgen?”, dan is mijn dag geslaagd. Een paar weken terug heb ik een training gegeven bij een restaurant en daar vroegen ze of ze mij al voor volgend jaar konden vastleggen. Dat zijn de leuke dingen.

Het ochtendprogramma van mijn trainingen is vaste prik. Aankomen, melden, koffiedrinken, uitladen en dan beginnen we de training met het voorstelrondje. En dat voorstelrondje vind ik toch wel heel belangrijk, vooral bij trainingen voor open inschrijvingen. Daar heb je een groep van 15 mensen die elkaar niet kennen. Dan is het plotseling heel erg leuk dat er ineens drie cursisten van één organisatie in zitten die elkaar niet kennen en elkaar nooit hebben gezien. Deze mensen kunnen dan hun ervaringen delen. En daarnaast is het ook wat makkelijker als je elkaar een beetje kent als je de stabiele zijligging gaat oefenen. Je moet elkaar toch aanraken. Dan is het wel zo prettig dat je weet dat je oefent met een 'collega' in plaats van een wildvreemde. Ik vind een voorstelrondje dus zeer waardevol. Op deze manier leren we de mensen een beetje leren kennen en weten we ook of ze bepaalde dingen hebben meegemaakt waar we op kunnen inspelen. Stel dat iemand ooit een reanimatie heeft meegemaakt en die persoon weet niet zo goed hiermee om te gaan, dan kijken we gewoon gedurende de training en anders halen we ze eruit en doen we het even apart in de pauze.

Cursisten verlaten enthousiast en geslaagd een cursus, als ikzelf enthousiast ben. Op het moment dat ik binnenkom en ik heb mijn dag niet, dan hebben de cursisten gegarandeerd een mindere leuke dag. Maar op het moment dat ik enthousiast rondloop, lekker in mijn vel zit en mijn ding kan doen, dan werkt het ook door op de cursisten. Je kunt het nooit iedereen 100% naar de zin maken. En als ik mijn dag niet heb, dan gaat het een soort van op de automatische piloot. Want het programma dat je gaat draaien dat ken je.

Cursussen met open inschrijving zijn in zoverre makkelijker omdat je daar de cursisten voor jezelf hebt. Bij een incompany training loop je nog wel is het risico dat er ineens iemand binnenkomt die een of meerdere collega’s nodig heeft omdat er bijvoorbeeld iets niet naar behoren werkt. Dan zie je nog wel eens dat cursisten uit de trainingen worden gehaald. Het voordeel van incompany training is dat je daar heel gericht met die mensen iets kan doen. Je kunt het hele pand doorlopen, naar de brandmeldinstallatie, naar belangrijke punten, afsluiters. Dat wordt vele malen moeilijker met een open inschrijving.

Ploegleider vind ik een hele leuke training om te geven. Daar kun je echt met de mensen heel specifiek het aansturen van de BHV’ers oefenen. Daarnaast vind ik omgaan met alarmmeldingen een hele leuke training. Die geef ik niet zo vaak. Maar ook de herhaling, de branddagen en ontruimingsoefeningen, zijn allemaal leuk om te doen.

Als je gaat vergelijken in de loop der jaren op het gebied van Arbo, dan zijn we toch wel een heel stuk beter bezig zijn dan zo’n 14 jaar geleden toen ik bij BHV.NL begon. Qua ondersteuning zijn we toch wel heel goed bezig. Dit is wel eens anders geweest. Van hier heb je een programmaatje en succes ermee. Nu ga je veel gestructureerder te werk en krijg je veel meer ondersteuning.

Je maakt als instructeur natuurlijk heel veel mee. Mensen die tijdens een training onwel worden en dat je tegen de rest van de groep moet zeggen dat ze maar even koffie moeten gaan drinken en er volgens een ambulance op de stoep staat. En dat het dan later blijkt dat de cursist een hyperventilatieaanval had. Of een incompany training, waarbij je ’s ochtends een lijst hebt van negen cursisten en dat je op de locatie aankomt en er maar één cursist aanwezig blijkt te zijn omdat er de nacht ervoor een enorme storing in het bedrijf is geweest en alle andere cursisten ‘s nachts hebben gewerkt om de productie weer op gang te brengen. En er was een cursist speciaal van huis gekomen voor de training. Dus ik heb met 1 cursist de training gedaan en een heel rondje pand gedaan en hij heeft het hele bedrijf laten zien.

Het lijkt me heel leuk om agressie en geweld trainingen te kunnen en mogen geven. Als dit in mijn ontwikkelingstraject mogelijk is, wil ik een keer kijken hoe die trainingen gaan en of dat het iets voor mij is en of dat ik die training kan gaan geven.

Heb jij ook passie voor veiligheid en wil je dit naar anderen overbrengen? Dan is een van onze opleidingen tot veiligheidsdocent- of instructeur misschien wel wat voor jou! Bekijk hier ons aanbod aan opleidingen.